دارچین قلم شکسته

دارچین از پوست درخت های مختلفی از جنس Cinnamomum تهیه می شود. Cinnamomum درختی است که در اکثر آسیا تولید می شود، گرچه عمدتا در اندونزی، سریلانکا ، چین و ویتنام است که در سال ۲۰۱۶، اندونزی و چین ۷۵ درصد دارچین را در جهان تولید کرده اند . دارچین به طور عمده به عنوان یک مکمل معطر و افزودنی طعم دهنده درانواع مختلفی ازغذاهای خورشتی ، غذاهای شیرین و طعم دار، غلات صبحانه، غذاهای اسنک، چای و غذاهای سنتی استفاده می شود. عطر و طعم دارچین از روغن اسانس و اجزای اصلی آن، سینامالدئید، و همچنین بسیاری از اجزای دیگر، از جمله ایوگنول تشکیل شده است.

دارچین یک درخت همیشه سبز است که با برگ های بیضی شکل، پوست ضخیم و میوه های توت  مانند مشخص می شود. درخت دارچین پس از گذشت دو سال از کاشت آن از نزدیک زمین قطع میشود و در سال جدید حدود ده شاخه از آن رشد میکند، برای تهیه دارچین ساقه ها باید بلافاصله بعد از برداشت پردازش شوند، در حالی که پوست درخت هنوز مرطوب است. ساقه های برش خورده از طریق برداشتن پوست بیرونی پردازش می شوند و تنها ۰٫۵ میلی متر (۰٫۰۲ اینچ) از پوست درونی مورد استفاده قرار می گیرد؛ بخش بیرونی، دور ریخته می شود. پوست های پردازش شده به طور کامل در چهار تا شش ساعت خشک می شود البته در صورتی که در محیط تهویه مناسب و نسبتا گرم باشد. و پس از آن در سایزهای ۵ تا ۱۰ سانتیمتر برش داده شده و برای ورود به بازار آماده میشوند .

دارچین برای اضافه شدن به نوشیدنی های گرم وقهوه عالی است. عطر و طعم متمایز آن به همراه پودینگ ها، کوکی ها، نان، کیک ها، کره ها، خورشت ها، گوشت ها، سبزیجات و میوه های خرد شده فوق العاده است .